ภาพถ่ายพระอาจารย์ตื้อ อจลธัมโม ภาพนี้ถ่ายที่วัดป่าอาจารย์ตื้อ อ.เเม่เเตง จ.เชียงใหม่ เรียกภาพนี้ว่าภาพถ่ายแววนกยูง ภาพรุ่นนี้ทันหลวงปู่ และมีทำขึ้นมาแจกหลังจากที่หลวงปู่มรณภาพแล้วก็มีครับ จะต้องพิจารณากระดาษ ความคมชัด และความเก่าให้ได้จึงแยกแยะได้ สำหรับใบนี้ทันหลวงปู่และหายากยิ่งครับ
หลวงปู่ตื้อ อจลธัมโม (นามเดิม ตื้อ ปาลิปัตต์) เกิดเมื่อวันจันทร์ที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2431 ที่บ้านข่า ตำบลบ้านข่า อำเภอศรีสงคราม จังหวัดนครพนม ท่านเป็นบุตรคนที่ 5 ในจำนวนพี่น้อง 7 คน เติบโตในครอบครัวชาวนา
เมื่ออายุได้ 21 ปี ท่านได้อุปสมบทในฝ่ายมหานิกาย โดยมีพระอุปัชฌาย์ชื่อพระคาน จากอำเภอท่าอุเทน จังหวัดนครพนม หลังอุปสมบทไม่นาน ท่านได้เดินเท้าไกลกว่า 50 กิโลเมตรเพื่อศึกษาพระปริยัติธรรมที่วัดโพธิ์ชัย อำเภอท่าอุเทน จนจบหลักสูตรบาลีสนธิ์และมูลกัจจายน์ ภายในระยะเวลา 4 ปี
ภายหลังจากการศึกษา ท่านได้ออกเดินธุดงค์ตามลำพังในเส้นทางป่าเขาลำเนาไพรในภาคอีสาน ภาคเหนือ ประเทศลาว และพม่า โดยใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย บำเพ็ญสมณธรรมอย่างเคร่งครัด ท่านได้พบครูบาอาจารย์มากมาย รวมถึงพระเกจิและผู้ทรงวิชาจากทั้งสองฝั่งแม่น้ำโขง ท่านเคยธุดงค์ขึ้นเขาควาย นครเวียงจันทน์ และหลวงพระบาง บางช่วงต้องเดินวันละกว่า 7-10 กิโลเมตรเพื่อแสวงหาที่สงบปฏิบัติธรรม
ต่อมา ท่านได้พบและปฏิบัติธรรมกับพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต ที่จังหวัดเชียงใหม่ และได้เปลี่ยนนิกายเข้าสู่ธรรมยุติกนิกายในปี พ.ศ. 2471 โดยมีพระอุบาลีคุณูปมาจารย์เป็นพระอุปัชฌาย์
ในช่วงหลังของชีวิต ท่านได้กลับมาจำพรรษาที่บ้านเกิด และก่อตั้งวัดป่าอรัญญวิเวก ตำบลบ้านข่า อำเภอศรีสงคราม จังหวัดนครพนม เมื่อปี พ.ศ. 2514 พร้อมกับสร้างเจดีย์บรรจุพระบรมสารีริกธาตุในปี พ.ศ. 2516 อีกทั้งยังอบรมพระภิกษุ สามเณร และให้ธรรมะแก่ญาติโยมอย่างต่อเนื่อง
หลวงปู่ตื้อได้มรณภาพอย่างสงบ เมื่อวันที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2517 เวลา 19:05 น. สิริอายุได้ 86 ปี พรรษารวม 65 พรรษา (มหานิกาย 19 พรรษา ธรรมยุต 46 พรรษา) นับเป็นการสูญเสียพระอริยสงฆ์ผู้เป็นหลักชัยของพระกรรมฐานสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต อีกรูปหนึ่งของแผ่นดินไทย
